Niektóre gazy mają pośrednie skutki promieniowania (niezależnie od tego, czy są to same gazy cieplarniane, czy nie). Dzieje się tak na dwa główne sposoby. Jednym ze sposobów jest to, że kiedy rozpadają się w atmosferze, wytwarzają kolejny gaz cieplarniany. Na przykład metan i tlenek węgla (CO) są utleniane w celu otrzymania dwutlenku węgla (a utlenianie metanu wytwarza również parę wodną, o czym mowa w dalszej części). Utlenianie CO do CO2 bezpośrednio powoduje jednoznaczny wzrost natężenia promieniowania, choć powód jest subtelny.
Dlaczego warto korzystać z instalacji gazowych
Szczytowa wielkość emisji podczerwieni z powierzchni Ziemi jest bardzo bliska silnemu pasmowi absorpcji wibracyjnej CO2 (15 mikronów, czyli 667 cm-1). Z drugiej strony, pojedyncze pasmo wibracyjne CO absorbuje tylko IR przy znacznie krótszych długościach fali (4,7 mikronów, czyli 2145 cm-1), gdzie emisja promienistej energii z powierzchni Ziemi jest co najmniej dziesięciokrotnie mniejsza. Utlenianie metanu do CO2, co wymaga reakcji z rodnikiem OH, powoduje natychmiastowe zmniejszenie absorpcji promieniowej i emisji, ponieważ CO2 jest gazem cieplarnianym słabszym niż metan, choć CO2 ma dłuższą żywotność. Jak opisano poniżej, nie jest to cała historia, ponieważ utlenianie CO i CH zależy od instalacji gazowych i chiptuningu.
Instalacje gazowe a produkcja CO2
4 przeplatają się oba konsumujące rodniki OH. W każdym razie obliczenie całkowitego efektu promieniowania musi uwzględniać zarówno wymuszanie bezpośrednie, jak i pośrednie.Drugi rodzaj pośredniego efektu występuje wtedy, gdy reakcje chemiczne w atmosferze z udziałem tych gazów zmieniają stężenie gazów cieplarnianych. Na przykład niszczenie w atmosferze lotnych związków organicznych niemetanowych (NMVOC) może powodować powstawanie ozonu. Wielkość efektu pośredniego może w dużym stopniu zależeć od tego, gdzie i kiedy emitowany jest gaz.
Instalacje gazowe a ochrona środowiska
Oprócz emisji CO2 metan ma szereg skutków pośrednich. Po pierwsze, główną substancją chemiczną, która reaguje z metanem w atmosferze jest rodnik hydroksylowy (OH), a więc więcej metanu oznacza, że stężenie OH spada. W efekcie metan wydłuża własną żywotność atmosferyczną, a tym samym wpływa na ogólne promieniowanie. Drugim efektem jest to, że utlenianie metanu może wytwarzać ozon. Po trzecie, oprócz wytwarzania CO2, utlenianie metanu wytwarza wodę; jest to główne źródło pary wodnej w stratosferze, która jest bardzo sucha. CO i NMVOCs wytwarzają również CO2 po utlenieniu. Usuwają OH z atmosfery, co prowadzi do wyższych stężeń metanu.
Zaskakującym skutkiem tego jest fakt, że wpływ CO na globalne ocieplenie jest trzykrotnie większy niż CO2. Ten sam proces przemiany NMVOCs w dwutlenek węgla może również prowadzić do powstania ozonu troposferycznego. Węglowodory działają pośrednio, ponieważ niszczą ozon stratosferyczny. Wreszcie wodór może prowadzić do produkcji ozonu i emisji CO2.Wzrost i wytwarzanie pary wodnej w stratosferze,główny niegaz przyczyniający się do efektu cieplarnianego Ziemi, chmury również pochłaniają i emitują promieniowanie podczerwone, a tym samym mają wpływ na właściwości promieniotwórcze gazów cieplarnianych. Chmury to krople wody lub kryształy lodu zawieszone w atmosferze.
